Laatste volle dag vandaag in Säfsen, morgen gaan we verder naar Orsa. Daar blijven we tot en met woensdag.
Jens is weer redelijk de oude, dat is fijn. Wim daarentegen wat minder, die heeft ontzettend last van zijn rug. Na het ontbijt kruipt Wim nog even terug in bed.
Jens en ik gaan even naar het hoofdgebouw. Jens kan daar lekker spelen terwijl ik even op de WiFi het één en ander kan invullen voor de recruiter van het gesprek van afgelopen donderdag. Altijd handig van die speelplekken!
Jens is, zoals hij zelf zegt, een beetje moe mama. Dan zit er maar één ding op! Bij mama op de rug weer terug naar het huisje. Grote lol met z’n tweeën zo.
Als we terug zijn is het tijd om te lunchen. Wim is inmiddels weer wakker:).
‘s Middags gaan we weer naar het strandje, het is echt genieten! Even wat leuke foto’s maken van Jens die zich de hele middag zo goed vermaakt. Ook met andere kinderen, er worden kastelen gebouwd en gaten gegraven. Wim ligt een beetje te luieren met zijn ogen dicht. Dat is het startsein voor Jens om kletsnat boven op ‘em te springen! We melden verder niet wie z’n idee dat was...
Rond 16uur pakken we weer in, even een rondje rijden zodat Jens even gaat slapen want vanavond gaan we op elandsafarie!
Bij safari heb je wel wat nodig, tijd voor een nieuw cadeautje, een verrekijker! Jens weet precies wat hij er mee moet doen.
Rond 19.45 lopen we naar het hoofdgebouw. Om 20uur komt er een grote touringcar aan, als iedereen is ingestapt kan het avontuur beginnen. De gids verteld dat er geen garantie is dat we een eland tegen komen omdat het zo warm is, daar worden elanden ook lui van. Elanden zijn in ieder geval niet verlegen. Een eland is de koning van het bos en is niet snel bang omdat hij eerst wil ontdekken of je een gevaar bent.
We rijden dwars door het bos met de bus, heel spannend over hele kleine stijle paadjes. Na een uur stoppen we ergens met een fantastisch uitzicht, we krijgen koffie, thee, limonade en een de echte Zweeds kaneelbollen! Smullen!
Na een poosje rijden we weer verder. Al gauw spot iemand een eland, helaas zijn er maar twee mensen die ‘em zien. De gids verteld dat er rond 1900 hier veel gewoon land was voor boeren. Dat kan je nu nog zien door rijen stenen die soms in het bos liggen, daarmee werden de grenzen aangegeven. Er zijn veel gekapte stukken bos waar nieuwe boompjes groeien, ideaal voor elanden. Elanden zijn heel lui en eten het liefst nieuwe jonge blaadjes. Dus dit moeten de plekken zijn waar ze het makkelijkst zijn te spotten. Na een poosje staan er opeens twee elanden midden op de weg. Dat moeten een moeder en kind zijn want verder leven elanden altijd op zichzelf. Heel bijzonder om dat zo te zien. Jens ziet ze ook, hij zat er helemaal klaar voor met zijn verrekijker. Ze gaan er wel snel vandoor, moeder eland vertrouwd ons voor geen meter.
De afspraak is dat we bingo roepen als we eentje zien. Ik schrik want Wim roept opeens bingo! De bus gaat in z’n achteruit, en ja hoor, daar midden in het dicht begroeide bos staat een eland! Hij blijft heel lang staan, we kunnen heel vaak vooruit en achteruit met de bus zodat iedereen ‘em kan zien. Heel tof! Ze zijn moeilijk te spotten, omdat ze heel donker zijn van kleur vallen heel erg weg in het donkere bos. Jens heeft van bingo inmiddels flamingo gemaakt en hij ziet ze overal. Dat werkt wel op de lachspieren van de rest.
Als er dan ook nog een potje met elandpoep door de bus gaat is het voor Jens helemaal groot feest.
Het is inmiddels 23u en Jens begint wat stil te worden. Hij kruipt lekker bij Wim op schoot met slaapschaap. Als Jens bijna slaapt zien we opeens best dichtbij een eland! Jens is meteen wakker en springt op, heeft ‘ie die toch nog mooi meegepakt. De eland houdt het voor gezien en rent het bos in. Dit was ook de laatste eland die we zagen. In totaal zijn er dus vijf gespot! Dat schijnt met deze hitte heel bijzonder te zijn.
Wist je dat een eland wel tot 600kg zwaar kan worden? Die wil je niet op je auto hebben! En wist je dat een eland wel tot 56 km/pu kan rennen?! Echt vet hard. Mogen Wim en ik nog wel ff door trainen;).
Jens slaapt inmiddels bij Wim op schoot maar besluit in zijn slaap dat hij liever ligt, wat resulteert dat hij op zijn buik languit bij ons op schoot ligt. Lekker ventje!
Om 23.20uur zijn we weer op het park, aan mij de taak om Jens naar het huisje te dragen, heb ik meteen mijn armspieren getraind.
Op dit moment zitten we in de auto onderweg naar Orsa. En heb ik dus aardig spierpijn in mijn bovenarmen.
Dat was het weer voor vandaag!
Tak (bedankt) voor het lezen weer.
Liefs Lau.
PS. Ohja die roséport in van het porthuis Porto Cruz. Ook verkrijgbaar bij de jumbo. Wisten jullie dat port helemaal niet uit Porto komt maar uit Villa Nova de Gaia? Dat ligt er tegenover. Maar goed, dat is een ander verhaal.
Geschreven door Lauontour