Toen we vanmorgen op de boerencamping wakker werden, scheen de zon en zagen we bij daglicht het leuke terrein; de faciliteiten waren minimaal, maar er was een heel aardige beheerster. Jan kreeg de gelegenheid om de betere warme douche te gebruiken, terwijl Ria pech had met de andere waar erg weinig water uitkwam. Na het afrekenen gingen we naar een tankstation in de buurt waar we lpg konden tanken. Bij de Géant Casino bleek een hoogtebalk van 3.10 m, die we maar niet uitprobeerden. Bij de Total konden we zonder problemen naast de lpg-pomp rijden, die de caissière ons aanwees en daarna verschoof Jan de camper van plek voor diesel. Gelukkig weer helemaal gevuld met brandstof!
Door het tanken maakten we een grote bocht via D113 / stukje A7 langs Etang de Berre, een meer dat aan de Middellandse Zee grenst / A51 en D6. Uit ondervinding zijn D-wegen rustiger dan de N-wegen. Eindelijk kwamen we weer op de ‘geplande’ DN7-route uit. Wijngaarden in de Provence, al dan niet met een chateau erbij, volgden elkaar op en ook talrijke zigeunerkampjes. De temperatuur was vandaag hoger dan gister (we zijn nu dicht bij de warme zee), maar het was lang niet zo mooi! Na een heel druk Fréjus stegen we al draaiend naar een aardige hoogte de bergen in en zagen daar al blauwe lucht boven Cannes. We gingen in Cannes naar de Decathlon met gratis wifi om Jan z’n internet beter voor elkaar te krijgen, maar het lukte nog steeds niet.
Nu snel op zoek naar een CP plek. Eerst naar het vreselijk drukke Nice met twee plekken, die echter bomvol stonden (met campers van plaatselijke bewoners!) en waar we verdwaalden met onze grote en brede camper in smalle en zelfs doodlopende straten. We hadden nog een kleine aanrijding met een Fransman. Hij verloor zijn spiegel daarbij, maar het was zijn eigen schuld! Vervolgens in het donker dwars door Nice. Daarna boven langs de kust en ook boven Monaco met allemaal lichtjes beneden draaiden we steeds maar over een smalle slingerende weg naar een volgende plek in Menton. Overal prachtige kerstverlichtingen maar oh oh zo druk!! Op een enorm parkeerterrein met zelfs een aantal verzorgingspunten bleek gelukkig plek genoeg en ook fijn rustig; daar zette Jan de camper in het licht onder een lantaarnpaal. Verspreid stonden nog enkele campers. Inmiddels was het bijna acht uur en konden we na het eten lekker onderuit voor de televisie hangen. De temperatuur was al zo lekker met bijna 15 graden, dat de verwarming uit bleef. Voor het eerst tijdens deze reis!