Vandaag de finale dan. We lopen naar Santiago de Compostela. Eindelijk halen we ons eerste en belangrijkste doel. Uiteraard gaan we door naar de kust maar Santiago is het einde van de Camino Frances en dat doel hebben we vandaag gehaald. Officieel is het 775 maar wij zijn daar ruim overheen gegaan.
Mijn gedachten gaan terug naar vorig jaar. Om wat meer ervaring op te doen met wandelen in de bergen zijn we ca 40 km voor Saint Jean Pied de Port 2 dagen door het middelgebergte voor de hoge Pyreneeën getrokken. Vervolgens de fraaie route op een schitterende dag over de hoge bergen genomen naar het klooster van Roncevalle. Op rustdagen in Logroño, Burgos en Leon maakten wij extra afstanden. Ik schat zomaar in dat we ruim 825 km hebben gemaakt en daar komen nog eens 90 km bij want we zijn zoals gezegd nog niet klaar.
Met het behalen van de eindstreep van de jacobsweg gaan mijn gedachten ook terug naar vorig jaar. We begonnen met elkaar aan deze tocht maar namen in Sahagún afscheid van vele vrienden uit vele landen.Vrienden waar we ook dit jaar op afstand nog steeds contact mee hebben gehad en die ook dit jaar in onze gedachten bij ons waren.
Ik kijk ook terug naar het mooie weer dat we vorig jaar hadden toen we de Meseta bedongen. Hoe anders was het dit jaar; veel bewolking en mist waar Galicië bekend om staat en ook zo nu en dan een dag regen.
Ook het parkoers voor de afstand tussen Leon en Santiago is geheel anders. Het eerste stuk tot Leon is ondanks de Pyreneeën veel vlakker dan het traject naar Santiago. We trokken over de hoge heuvels naar o Cebreiro en kwamen in Galicië met haar in fraaie heuvellandschap met prachtige vergezichten. We hebben ervan genoten.
Vandaag was zoals gezegd de slotetappe van ca 20 km. Als je het snel zegt dan is het niet veel maar ook op deze laatste dag mochten we nog een paar keer flink stijgen en wandelden door heerlijk ruikende eucalyptus bossen. Dit beeld veranderde naarmate we dichter bij ons einddoel kwamen. De stille dorpen maakten plaats voor industrie en buitenwijken met grote huizen en tuinen van Santiago. Om in het centrum van de stad te komen moet je ff door de zure appel heen. We passeren diverse keren snelwegen en komen in de dichtbebouwde voorsteden van deze zeer grote stad. Na ruim 4,5 uur wandelen stonden we aan de rand van het centrum. We waren moe en wilden eerst iets eten. Ook hier de ervaring dat je gewoon toerist bent. De keuken gaat niet eerder open dan 13:00 uur. We besluiten te wachten. Bestellen Gallistische soep, groene pepers en een omelet. Na de maaltijd lopen we in stilte het laatste stuk richting het plein voor de grote kathedraal. We passeren de grote boog waar iemand op een doedelzak speelt en komen op het plein. Het zit er op. We vallen elkaar emotioneel in de armen. We did it.
We besluiten na enige tijd op zoek te gaan naar het officiële bureau die de certificaten uitheeft. Aldaar moeten we een nummer trekken en moeten dan 4 uur wachten voor we aan de beurt zijn. Het doet er niet toe. We gaan wat boodschappen doen en op zoeken naar Sint Jacob in de kathedraal. We kunnen naar binnen maar de kerk wordt grondig gerenoveerd dus geen wierook voor ons. Geeft niks. We zien zijn graf en dat is genoeg voor ons. We wandelen terug naar het plein en zien de Australische rolstoelers binnen komen. We krijgen het er koud van. Het einddoel in Santiago is niet de Camino. Het ondergaan en beleven hiervan is onze Camino. De enige manier om dit te delen met ons is door de tocht zelf te doen. Wij raden het een ieder aan want wij hebben er enorm van genoten.
Wij zijn inmiddels een nachtrust verder en hebben een rustdag. Slapen ging ons slecht af. Ieder kwartier luid de kerkklok en ook ieder heel uur. Ontbijt is om 8:30 uur. Het is goed en dat kunnen we niet zeggen van alle andere pensions en hotels waar we hebben geslapen. Er is markt op zaterdag en we besluiten deze te bezoeken. Je vind er slagers die varkenskoppen verkopen en eigenlijk alle overige delen van een varken inclusief de poten. Bij de visboer is het ook dikke pret. Krabben en kreeften die nog leven naast vele soorten kokkels en andere schelpdieren. Uiteraard ontbreken de vele vissoorten niet. Ook de groetenboeren verkopen hun waar. Hier naast ‘ onze’ groenten ook bijzondere dingen zoals kastanjes en andere noten. Het is een drukte van belang en de markt wordt alleen door eigen inwoners bezocht dus ff weg van de vele toeristen. Ook bezoeken we het Pelgrimsmuseum over het ontstaan van het pelgrimeren wereldwijd. We lopen nog wat rond doen een boodschap en vermaken ons wel maar eigenlijk willen we hier snel weg. Het is veel te druk en willen verder de rust tegemoet. Morgenochtend zetten we onze tocht voort door de landerijen en bossen over de heuvels en door de dalen richting de kust.

Geschreven door Knabbel.Babbel.opreis