Hoe zou je het beste deze dag kunnen samenvatten?
Misschien wel op de volgende korte wijze; koud, mist, heuvel op en af, koeienvlaaien, een hippie centrum, thee uit een jampot en tot slot volop zon.
We sliepen in een herberg in Triacastela en hadden na de bedwantsen nu een schone en fijne kamer met een goed bed. De herbergier had ook een eigen restaurant op een kleine 30 meter van de herberg. We besloten daar te gaan eten. Het gebruikelijke recept. Een Pelgrimsmenu plus een fles wijn voor €10,00 pp. Geen geld en het eten in Galicië is beter. Elise nam een kop kolensoep en ik paella als voorgerecht en als hoofdgerecht zalm voor Elise en forel voor mij. Het was best lekker.
Na de maaltijd besloten we Dan uit USA die schuin achter ons zat en die we al vele keren alleen hebben zien eten uit te nodigen voor een gesprekje. Hij is alleen, heeft zijn vrouw thuis gelaten en draagt de Camino op aan zijn overleden vader. Hij had vlak voor Leon knieklachten gekregen om reden van overbelasting. Hij had een paar dagen per bus moeten reizen omdat lopen niet meer ging. In die dagen zagen wij hem voor het eerst; een stugge norse man die niet openstond voor een praatje. Nu hij weer liep en symbolisch zijn steen bij Cruz de Ferro had gelegd oogde hij niet alleen beter maar was ook beter aanspreekbaar. Fijn dat we hem toch gesproken hadden, gingen we voldaan naar onze herberg terug om na een stukje Netflix de ogen te sluiten.
We hadden besloten om de verzochte raad van Andrew en Melissa - onze Amerikaanse en Australische medepelgrims van vorig jaar - op te volgen en te kiezen voor de korte route naar Sarria, de eind bestemming van vandaag. We hadden dus de tijd en gingen rond 09:00 uur op pad. Morgen is onze rust dag en dan gaan we naar Samos per taxi om het klooster te bezoeken. Dit is eigenlijk de alternatieve en langere route naar Sarria maar dat doen we dus morgen.
Het was echt kou bij de start en we liepen in de mist. Al gauw kregen we een paar stevige klimmetjes te doen. We hadden het snel niet koud meer. Het pad ging door prachtige kastanje en eiken bossen over goede zand en grindwegen. Bovendien hadden we door al dat stijgen fantastische uitzichten over het dal. De mist steeg op uit het ravijn bij het toenemen van de de temperatuur. Heel fraai en wat een contrast met gisteren toen er de hele dag sprake was van regen en koude wind.
We passeerden diverse gehuchten die zo klein zijn dat ze geen namen hebben. Bovendien hadden ze een 2e overeenkomst met elkaar t.w. alle tonen straatjes bedekt met koeienvlaaien. Het kostte echt moeite om er niet in te stappen.
Na ca 8 km kwamen we bij een boerderij gerund door jongeren. Je waande je terug in de tijd. Het leken wel een stel hippies die tegen een donatie fruit, koffie, thee, etc beschikbaar stelden. Het was er gezellig druk. We dronken thee uit jampotglaasjes(....). Na een paar foto’s en 2 bananen namen we afscheid.
Van al dat wandelen over heuveltjes krijg je honger. De meegenomen bananen waren snel op en we gingen op zoek naar een bar voor de lunch. Bij ca 11 km vonden we een drukke bar. De gekochte tonijntaart ging er in als..... Het was lekker en met een volle maag liepen we het laatste stuk naar Sarria. Het was warm geworden en waren vroeg aan de rand van het stadje. Het viel een beetje tegen, na de pittoreske dorpjes hier veel hoogbouw. We doen het er mee. Net zoals de vele nieuwe pelgrims die alleen het laatste stuk naar Santiago lopen en die zich in Sarria verzamelen. Het laatste stuk is nog 112 km lang en zal veel drukker zijn op de Camino. Maar eerst morgen naar Samos om op onze rust dag 18 km terug te wandelen naar Sarria!!

Geschreven door Knabbel.Babbel.opreis