O’ Cebreiro dankt zijn faam langs de route aan een mirakel dat hier zou hebben plaats gevonden rond 1300. Maar in 1959 heeft een pastoor zich hier ingezet voor de herleving van de Camino. De in dit plaatsje staande ovale hutten met strodaken ‘pallozas’ werden gerenoveerd en ook bedacht hij de gele pijlen die we ook nu nog overal langs de Camino aantreffen.

Zoals bijna iedere dag, aten we een Pelgrimsmenu. Als voorafje nu een keer gevulde knoflooksoep. De streek staat bekend om het lekkere eten, nu dan, daar zijn wij zeker aan toe. Tot nu toe was het redelijk, maar mede omdat je na een behoorlijke wandeldag zelfs je schoenzolen op wil eten 😃. Tijdens ons diner in het restaurant werd een 65-jarige man uit Korea erg duizelig. Er waren 2 vrouwen bij hem, die dachten dat hij onvoldoende gegeten had. Daar zit je dan in een gehucht, niet fijn als er zich iets ernstigs voor zou doen.... Hij ging in het restaurant op een bank liggen en het leek weer beter met hem te gaan. Even later werd bij hen het hoofdgerecht opgediend, maar het eten werd nauwelijks aangeraakt. Nog even op het hart gedrukt dat ze een arts moesten raadplegen, want de Camino is een behoorlijke inspanning. Hierna de Koreanen niet meer gezien. Wat overigens opvalt hier, is dat er weinig personeel werkt in de restaurants. Hard voor weinig misschien?

Vannacht eindelijk beter geslapen dankzij een anti-kriebelhoest middel. We vroeg wakker, maar om 22.30 uur was bij ons ‘het lampje wel uit’ 😴😂. De hotelkamer was niet wat je er van zou willen: rioollucht, gehorig (open verbinding naar de gang), smoezelig en enorm stoffig. En ja, helaas geprikt door een bedwants 🤢 die Steef hierna ook om zeep heeft geholpen. Als ik iets heulllll vies vind.... is het dát wel. Hele visioenen heb ik nu met meereizende bedwantsen 🤮. Dat gaan we zeker even melden bij de reisorganisatie.

Zo mooi als het weer gisteren was, zo anders was het vandaag. We zijn om 08.30 uur gestart, want de verwachting was slechts 18 km. Zoals meestal het geval is, klopte het niet en werden het er uiteindelijk 22,3 km. Eerst fris (12 graden met wind), mistig, maar droog. Vrij snel hebben we allerlei soorten regen gehad, van miezer tot aan slagregens. En met de wind erbij, toch niet zo aangenaam.

De omgeving is echter fantastisch mooi! De tocht ging door de bergen en begon meteen met een aardige klim naar boven toe tot 1378 m. Het beroemde pelgrimsstandbeeld op de Alto de San Roque, metershoogbeeld van een tegen de wind in worstelende pelgrim die zijn hoed stevig vasthoudt, passeren wij. Het beeld is nu voor ons realiteit. Ook waait het hier en daar flink en we hebben het niet al te warm met onze korte broek en regenjas aan.

We hadden voor de route gekozen die niet langs de weg ging. Het was een omgeving waarin je ieder moment een hert voorbij zou kunnen zien komen. Ook hele mooie en oude kastanjebomen gezien, de eetbare variant. Wij lusten ze graag en hebben hier ook een kastanjecake gegeten, héérlijk! Ik vraag me af of deze bomen hier zijn gekomen door de Romeinen, zoals in Nederland het geval is bij Nijmegen. Er zijn hier nog veel bouwwerken en wegen die door de Romeinen gemaakt zijn. Ook heel veel bomen met rode besjes, vuurdoorns. Erg mooi en ook meteen nogal herfstachtig, net zoals het weer op dit moment 🤨. Het is niet anders en laten ons humeur er niet door verprutsen, want daar schiet je ook niets mee op. Het is te zien dat het hier vaker regent aan de mossen en varens die hier groeien. De vegetatie lijkt wat dat betreft wel op Nederland, behalve dan de bergen.

Diverse piepkleine dorpjes gepasseerd met boeren en koeien en ontelbare koeienvlaaien. Ik heb toch liever een Limburgse vlaai dan deze, maar ja, je kan niet alles hebben 🤣. Het ontwijken van de koeienvlaaien was echter een onmogelijke opgave....

Wanneer we nat aankomen in Triacastela, zijn we gedaald naar 671 m. De route steeg en daalde, steeg en daalde tot we bij onze bestemming aankwamen. We zijn erg blij met ons hotel, waar we zelfs kunnen wassen en drogen. Ook het menu ziet er zeer gevarieerd uit. We verheugen ons erop. Buiten kraait een haan, wat een fijn, landelijk geluid.

Geschreven door Knabbel.Babbel.opreis