Omdat we gisterenavond best moe waren na de stevige wandeling, besloten we te gaan eten in het restaurant onder het hotel. Onze hotelkamer had een mooi uitzicht over het riviertje en de oude brug. Heerlijk kunnen slapen daar en goed gegeten. Toen we ons menu del Peregrino achter onze kiezen hadden, werden we getrakteerd op iets wat Limoncello voor moest stellen. Nou....de kleur gaf zowat licht, een soort neongeel. We proefden het drankje, maar besloten het niet op te drinken. We zijn enorm verwend thuis met huisgemaakte Limoncello bij de plaatselijke Italiaan 🤭.

Voor het naar bed gaan, namen we de gebruikelijke dosis magnesium in voor onze vermoeide spieren en keken we nog een aflevering van een serie op Netflix. Kriebelhoest en verkoudheid nog steeds niet over en bij de plaatselijke farmacie Vicks Vaporub kunnen scoren. Op het advies van de apotheek de voor- en achterkant van het lichaam én onder de voeten gesmeerd. Zowaar geen verstopte neus gehad en bijna geen kriebelhoest meer. Het is ongelooflijk waar je de energie vandaan kan halen, als je al een poosje veel te weinig slaapt door een koutje.

Vanmorgen een goed ontbijt met yoghurt, mueslie, scrambled eggs en croissantjes. Zo konden we er voorlopig weer tegen. Tijdens het ontbijt, kwamen er meerdere Peregrinos binnen. Zo ook een man en vrouw, waarvan de man blind is. Wij kwamen hen eerder tegen en ze wandelen dezelfde route als wij. Een lange witte blindegeleide stok, verbindt deze 2 mensen. Gesproken hebben wij ze niet, maar het lijkt ons op sommige stukken bijna niet te doen. Wat een respect verdienen deze 2 mensen, voor beiden een enorme uitdaging.

We verlieten het leuke plaatsje en begonnen aan een lange en vermoeiende wandeling, bleek later....

Het eerste traject liep langs de plaatselijke hoofdweg, die weliswaar niet erg druk was, maar liever lopen wij niet langs een weg. Na een aantal afgelegde kilometers kwamen we aan in Ponferrada. Meteen zagen we de grootste burcht van Noord-Spanje, opgericht door de Tempeliers tussen 1218 en 1282. De Tempeliers waren ridders die de pelgrims beschermden. Oorspronkelijk was het een locatie van een Romeinse versterking. We hebben er even gepauzeerd maar zijn weer snel verder gegaan, want we wilden de stad uit. Dat duurde helaas langer dan verwacht.

In Camponaraya hebben we een salade met tonijn gegeten als lunch. Ook dit stadje lieten we graag achter ons want de route voerde ons ook hier langs de weg. Vanaf Cacabelos liepen we door de wijngaarden, alternatieve route. Deze route viel niet mee want was veel langer dan de reguliere route langs de weg met veel hoogteverschillen. Maar wel veel mooier. Zeer de moeite waard om om te lopen.

Ons lijf was nog niet geheel hersteld vandaag na de ‘aanslag’ van gisteren, maar kregen er vandaag nog 32,5 zware kilometers bij. Het werd ook warm in de middag en met de vermoeidheid nog in de benen van gisteren, zijn we best een beetje trots op onszelf.

Nu aangekomen in Villafranca del Bierzo, moe maar voldaan. Krijg ik net te horen dat we morgen de zwaarste dag van de hele reis: we wandelen naar O’ Cebreiro. Slechts 27 kilometer (als je die afstand vergelijkt met vandaag), maar wel veel hoogtemeters. Nu zitten we op 501 meter en gaan 1306 meter. Ik wens onszelf alvast veel succes toe 😜

Geschreven door Knabbel.Babbel.opreis