Gisterenavond heerlijk gegeten in het dorpje El Burgo Ranero, gekookt door een Portugese vrouw. De kip, die naar kip smaakte, had echter een eigenaardig uiteinde van een botje. Hierdoor wisten we niet zeker of we met een kip of een rare vogel te maken hadden 😂. Echter de kokkin liet ons de foto’s zien van uit-de-kluiten-gegroeide kippen, waarvan wij er ééntje hebben gegeten. Het was heerlijk in de oven gegaard en we zijn niet gaan kakelen en voelden ons kiplekker, maar dat niet alleen, we zijn ook met de kippen op stok gegaan. Om 22.00 uur zei ‘de haan’ dat hij wilde gaan slapen. Het onweerde op dat moment.

Vanmorgen vroeg uit de veren, want er werd regen en onweer in de middag voorspeld. We waren op tijd beneden voor het ontbijt, wat in Spanje iets heel anders inhoudt dan wij gewend zijn. Echter de eigenaar was niet op tijd en we wachtten met andere Peregrino’s op ons ontbijt. Tenslotte weet je niet of je een winkel tegenkomt of een gelegenheid om een tortilla of bocadillo te scoren. Met een lege maag wandelen, is geen pretje. Een zoete croissant en een kuipje yoghurt met een kop groene thee verder, vertrokken we.

Prachtige zonsopgang met dreigende luchten en zelfs een stukje van een regenboog zorgden voor mooi licht en mooie schaduwen. Prachtig te zien op foto’s. We gingen richting de bergen en richting de donkere lucht.... In de loop van de tijd werd het alsnog steeds mooier weer en bij aankomst in Mansilla de las Mulas zelfs warm. Geen regen, geen onweer. We lopen sowieso in korte broek met sportshirtjes aan, die drogen ook snel na een regenbui.

Echt spectaculair is dit traject niet te noemen....vlak, lege goudgele graanvelden, omgeploegde akkers en een stille weg waarlangs wij wandelen. Lijkt overigens niet lang geleden te zijn aangelegd. Aan één kant van het wandelpad staan jonge Platanen, die voor de broodnodige schaduw zorgen.

Inmiddels met diverse mensen kennis gemaakt uit de USA, Italië, Hongarije en ook een Koreaan die de eerste 10 jaar van zijn leven in Kampen heeft gewoond en nu in de USA woont. Ook een Nederlands echtpaar uit Maastricht ontmoet, die vanuit Nederland op de fiets de hele route afleggen. Vandaag nog een Italiaans meisje ontmoet, die maar ‘even’ ruim 40 km zou gaan afleggen vandaag.....

De eerste dagen leggen we weinig km’s af, maar vandaag kwamen we in een heerlijk wandeltempo. Kregen ook te horen dat wij zo lekker doorlopen 😀. Morgen hopen we in Léon aan te komen en blijven daar een dag om iets van Léon te kunnen zien. Daarna gaan de dagelijkse afstanden toenemen en ook de hoogtemeters.

Geschreven door Knabbel.Babbel.opreis