Het avondeten hebben we zonder bekenden gegeten. Burgos is een grote stad, 160.000 inwoners en daardoor liggen de slaapplaatsen wat verder uit elkaar. We lazen op FB dat onze Australische kennissen gisteren een taxi naar Burgos hadden genomen. Melissa had blaren en ook was hun hotel niet naar de zin. Ze noemt zichzelf Mary Popkins 😂. Ze wandelt ook voortdurend met een umbrella tegen de zon.

Voor ons is opgeven geen optie. Ook al voel je af en toe eens wat, afzien is onderdeel van deze tocht. Als je dat niet wil, kan je een ander soort vakantie boeken.

Over het algemeen is de internetverbinding redelijk tot goed, dus ook het NOS journaal volgen we iedere dag op de IPad. Moderne pelgrimage 😀. Soms kunnen we daarna nog één oog open houden om naar een gedownloade film op Netflix te kijken. Vrij snel komen we er dan achter dat ook ons andere oog niet open wil blijven en dan vallen we als een blok in slaap 😃. Ergens rond 04.00 uur werden we gewekt door het geluid van stromend water. Het is hier de gewoonte om in de nacht de straten schoon te spuiten, iets wat we eerder in Parijs ook hebben gezien.

Het ontbijt was goed en na het ontbijt zijn we op zoek gegaan naar een supermarkt om alvast voor de komende dag wat inkopen te doen. Het was nog te vroeg voor de supermarkt... de winkels gaan hier veel later open en blijven tot in de avond open. Bepaalde uren overdag zijn ze gesloten. We konden wel een bakker vinden en hebben er een bruin stokbrood kunnen kopen. De bakkerijen hier liggen vol met zoetigheid. Het ziet er prachtig uit, maar veel brood smaakt hier ook zoeter dan in NL. Onze dagelijkse druiventros ook kunnen kopen en nadat we de boodschappen naar het hotel gebracht hadden, gingen wij op pad.

Als eerste zijn we naar een uitkijkpunt gegaan ‘Mirador Castillo’. Hier hadden wij bij een strak blauwe lucht mooi uitzicht over Burgos. Daar kwamen wij zowaar Andrew (de dierenarts) ook tegen. Hij was al bij de hogerop gelegen ruïne van het Castillo geweest. We spraken af dat we elkaar rond 18.00 uur op het plein bij de Kathedraal zullen ontmoeten voor een drankje. Met onze ‘adoptie-Japanse-vriend’ Miki hebben we ook daar afgesproken. Andrew noemt hem zo omdat wij zijn pelgrimsmaaltijd een keer hebben betaald. Miki is erg aardig, rustig en bescheiden. Hij slaapt in de Refugios en heeft zware bagage op zijn rug. Meestal maakt hij zelf zijn eten klaar. We hebben het idee dat hij het niet erg rijk heeft. Om die reden besloten wij hem te laten delen in wat wij waarschijnlijk iets meer hebben. Dus nu is hij onze geadopteerde Japanner volgens Andrew 😉😂.

Na het uitzichtpunt gingen we hogerop naar de ruïne van de Castillo. Daar was weinig van over maar was ooit zeer indrukwekkend.

Hierna zijn we de enorm grote kathedraal Santa Maria gaan bezoeken. Van buiten steekt de witte kleur mooi af bij de diep blauwe lucht die je hier hebt. We betaalden entree en kregen Nederlandse uitleg mee over alle pracht en praal die er binnen te zien is. Overweldigend, enorm veel dus. Wij vonden de trap mooi die Michelangelo ontworpen heeft. Het is allemaal kunst wat er te zien is, uren, dagen, maanden, jaren werk. Knap gemaakt. Je kan het mooi vinden of niet.

Meer dan genoeg kathedralen en kerken gezien. De enig overgebleven toegangspoort van Burgos is geweldig mooi en natuurlijk hebben wij daar een foto van gemaakt.

Inmiddels was het lunchtijd en hebben we eerst nog de overgebleven boodschappen gehaald en enorme lol in de kleine supermarkt gehad. Sinds we hier zijn, is ook Steef ‘om’ en aan de schapenkaas. Het is alleen niet altijd duidelijk welk dier de het grootste aandeel heeft aan de kaas. De man met baard in de supermarkt sprak nauwelijks Engels, zoals velen, is ons opgevallen. Dus ik ging allerlei geluiden (bèhhhh en moeoeoe) maken en handgebaren en hij begreep het en vertelde met geluiden dat de kaas bestond uit koeien- en schapenkaas. Al blatend en loeiend gingen wij de winkel uit 😂😂😂😂 op weg naar een tortilla met groene thee. Steef wilde een broodje ham. De prijzen zijn wel wat hoger dan we gewend zijn maar daarvoor zit je dan ook op het centrale plein tegenover de kathedraal. Na het broodje liepen wij langs de rivier terug naar ons hotel door een groen en relaxed parkje. Vlak bij ons hotel tot slot nog ff een foto gemaakt van een stambeeld van El Cid. Hij heeft rond 1066 de Moren het Iberisch schiereiland afgejaagd (door Elise).

Geschreven door Knabbel.Babbel.opreis