Vandaag is de dag.
Ik hoefde de wekker niet te zetten. Ik had bij wijze van spreken al om vier uur kunnen opstaan. Enfin om half zes opgestaan. De laatste dingen gepakt, die me nog te binnen waren geschoten en een stevig ontbijt gemaakt. Afscheid van Mieke en Wout genomen. Voor zowel Mieke als mij voelde het afscheid onwezenlijk.

Rond zeven uur op de fiets. Via het kantoor van het waterschap richting Goor, Markelo, Zwiep, Ruurlo, Zelhem, Doetinchem naar het pontje bij Millingen aan de Rijn. Via de Teasi (mijn gpx apparaat) werd de kortste route naar de route Amsterdam Rome bepaald. Dat was in totaal 105 km. Aansluitpunt was bij de Ooij-polder. De route heb ik bewust van tevoren niet bekeken. Dus het is gewoon een verrassing waar ik langs zou komen.
Vlak voor Barchem heb ik een klein lusje gemaakt naar Morgenstern (Witzand) een duurzaam ingerichte accomodatie. Wie weet kon ik daar een kop koffie scoren. En bijpraten met Danielle. We hebben in het verleden bij Morgenstern de nodige mt-sessies gehad. En Morgenstern was ook de basis van de eerste wielerklassieker voor de oostelijke waterschappen. Een mevrouw, die er werkte vertelde dat aan passanten geen koffie werd geschonken... Jammer dan.
In Zelhem heb ik gepauzeerd en geprobeerd om in contact te komen met de jonge vader collega Nick. Kon ik spontaan kraamschudden en Jurre bewonderen. Het is me niet gelukt om contact te leggen. Houden we tegoed.

Vanaf de Ooij-polder heb ik de route Amsterdam Rome van Hans Reitsma gevolgd. Mooie weggetjes. Nagenoeg geen hoofdwegen...zelfs wat halfverharde weggetjes. Leuk uitgezocht. Een deel van de route liep langs het Nationaal Park de Maasduinen, waar de hei mooi in bloei staat.
Bij Blitterwijck ben ik met het pontje de Maas overgegaan. Bij Millingen had ik veel geluk met het pontje. Ik kwam aanrijden, reed het pontje op, de slagboom ging dicht en het pontje "de heen en weer" ging al naar de overkant.
Bij Blitterwijck was het pontje nog aanwezig. Echter de boot was vol en ik kon een ronde wachten. Dat geeft ook niet, want het is vakantie.
Ik eet rustig een krentenbol en ik hoor achter me "meneer Vechtstromen" waar komt u vandaan?
Ik sta op en op een bankje zitten vier mensen. Ik hoorde aan het accent dat ook zij uit Twente kwamen. Ik vertelde dat ik uit Almelo kom en bij het waterschap werk. Onze zoon ook. "En wie is dat dan" Jan ten Klooster. We hebben nog even aardig gekeuveld en een paar foto's genomen. Is de wereld klein of toeval?

Ik had ingeschat dat Almelo Beesel ongeveer 170 kilometer (of iets meer) is. Ik maakte me daar ook wel wat zorgen over. Gemiddeld fiets je met een trekkingfiets ongeveer 100 tot 120 kilometer. Ach en met jeugdig overmoed durfde ik wel iets meer aan.
Het was een fantastische fietsdag. Alles zat mee. Een groot gedeelte van de dag had ik de wind schuin achter. Het was zonnig en toch niet te warm. Geen panne. En gewoon relaxed kunnen fietsen. Een betere fietsdag kun je je ook niet wensen.
Ik was om half zes in Beesel en had 192 kilometer op de teller.

Ik schrijf dit verslag, na samen met Leon de eigenaar van de bb te hebben gegeten. Leon heeft koken als vak en dat was te merken: super lekker.
Kortom: de kop is eraf en het was een superdag.

Geschreven door Johns.travels