La Rioja

Naar Spaanse normen kreeg ik van de vriendelijke gastvrouw (voor 4,5 euro!) een uitgebreid ontbijt. Ik zat aan tafel met wandelpelgrim Joseph uit Springfield Colorado US. Hij had vorig jaar de Camino vanuit Astorga gedaan en op die manier de smaak te pakken gekregen. Voor de tocht vanuit St.-Jean-Pied-de-Port had hij 6 weken uitgetrokken. Hij deed het dus duidelijk rustig aan.
Enkel het eerste fietsuur van de dag was de regenkleding nodig. Snel werd het opnieuw een zonnige dag. Langs de Riojawijngaarden was het aangenaam fietsen. De druivenranken waren naar mijn gevoel weer wat gegroeid en de regen van de laatste dagen zal hen zeker deugd hebben gedaan.
Door Logrono rijden was wat makkelijker deze keer. Ik kende er de weg. Het was er wel heel druk vandaag omwille van een militaire parade. Dat was ook de reden waarom zovele militaire vliegtuigen overvlogen.
 

Emiel en Bart uit Melsele

Even buiten Viana was ik aan de kant van de weg even gestopt om op de kaart te kijken en ik zie van de andere kant een aantal fietspelgrims komen. Instinctief zeg ik: " Emiel Verhoeven uit Melsele?" . De man draait zich verbaasd om en zegt: "Ja?". Er waren twee redenen waarom ik deze man misschien zou ontmoeten. Vorig jaar had ik van mijn schoonbroer Sidon uit Melsele het boekje cadeau gekregen dat deze Emiel Verhoeven had geschreven over zijn fietstocht naar Compostela in 2016. Van die foto's kende ik dus zijn gezicht. Enkele dagen geleden had ik in Mansilla de las Mulas van de Nederlanders Marco en Tadek gehoord dat ze de man en zijn dorpsgenoot Bart in Frankrijk hadden ontmoet en dat hij dit jaar dus opnieuw op weg was naar Santiago. Ik wist dus dat ze een dezer dagen konden passeren. Emiel reageerde heel verbaasd dat iemand naast de weg in Spanje zomaar zijn naam riep. We hebben even heel gezellig gebabbeld en wat foto's gemaakt.
 

Los Arcos

Na deze leuke ontmoeting was het klimmen in de heuvels voor Torres del Rio en Los Arcos. Net op de laatste top gekomen begon het te donderen en werd de lucht achter mij heel donker: onweer op komst.
Gelukkig was de weg toen vooral bergaf en kon ik door snel te fietsen de regen voor blijven tot net in het dorp Los Arcos. Het onweer barste hevig los op het ogenblik dat ik kon schuilen in een bushokje. Weer maar eens geluk voor de pelgrim.
Toen een half uur later de regen was gestopt ging ik op zoek naar de gemeentelijke Albergue Isaac Santiago die door vrijwilligers van het Vlaams Compostelagenootschap wordt opengehouden. Ik werd er heel vriendelijk ontvangen door Alfons en Lucienne uit Genk. Zij werken als vrijwillige Hospitaleros gedurende 16 dagen. Chapeau voor hun inzet. De herberg telt 70 bedden en is meestal elke dag volledig volzet. Vandaag was er voor mij gelukkig nog een bed vrij. Ze boden me een lekker biertje aan. Limburgers onder elkaar: heel gezellig.