Vannacht liepen er gnoes langs de tent, we hebben ze allemaal gehoord. Maar als we de tent uitkomen om naar het ontbijt te gaan zien we geen dieren meer.
Na het ontbijt rijden we rond half 9 de lodge af en er staan direct zebra’s en giraffen. Ondanks dat we deze inmiddels al vaak hebben gezien, blijft het bijzonder.
We zien veel schedels langs de weg liggen, deze lijken voornamelijk van gnoes te zijn.
We rijden een eind langs de Mararivier, het is een erg mooie rivier, afwisselend met grote rotsen, zandstranden en groen. We zien hier meerdere grote krokodillen liggen, ook zij wachten op de grote trek. Dat betekent een lekker maaltje.
Ook spotten we grote vogels zoals witte visarend en de witkopgier.
We komen op een punt waar grote groepen gnoes en enkele zebra’s in lange rijen richting rivier lopen, het zijn er misschien wel 1000. Met als hekkensluiter een oude half kreupele gnoe. We schatten z’n kansen niet zo hoog in.

We moeten weer erg lang wachten, de dieren laten ze zich niet opjagen. Alhoewel, de hoeveelheid jeeps wat hier staat is ook niet echt bevorderlijk. Het voelt heel dubbel, eigenlijk wil je zelf ook vooraan staan voor het beste zicht maar het is ook aannemelijk dat we de natuurlijke gang verstoren. Er is wel een parkranger die bepaald tot waar de auto’s mogen rijden. Op een gegeven moment stellen alle auto’s zich op ruime afstand op om de dieren de ruimte te geven om zich rustig te kunnen voorbereiden.

We lunchen in de auto en rond 2 uur gaan we een toilet opzoeken. Na een lange ochtend zonder pitstop is dit ook een echte opluchting. Wanneer we terugrijden naar de oversteek komen we een dode zebra tegen, er zitten allemaal vogels omheen waaronder de Maraboe. Dit betekent dat we op de aasgier na ook de ugly five compleet hebben. 😊

Ook komen we een groep giraffen, een eenzame buffel en groepen zebra’s tegen. We installeren ons rond half 4 weer op de uitkijk. We proberen het nog een uurtje en dat uurtje worden er twee. Het is moeilijk om weg te gaan, dan denk je steeds dat je het net mist. Om 6 uur houden we het echt voor gezien. Op de terugweg naar de lodge komen we langs heel veel heidebranden. Onze gids zegt dat het geen kwaad kan, het zijn controlled fires. We vertrouwen er maar op.

We eten weer lekker en douchen daarna. Onze “room attendant” Jackson zorgt weer voor het warme water. Hij is een echte grappenmaker en de jongens liggen helemaal blauw om hem.

We gaan slapen en morgen weer richting midden Serengeti. Onze gids William wilde graag nog even ‘‘s ochtends kijken bij de grote trek, maar wij geven op. Liever nog naar het centrale gedeelte waar we ook heel veel andere dieren kunnen zien. Het is een beetje jammer, maar het is niet anders.

Geschreven door Familiebouhof.reisverhalen