De wekker gaat vroeg vanochtend, we gaan vandaag naar het noorden van de Serengeti in de hoop dieren de oversteek over de rivier te zien maken richting Kenia, ook wel de grote trek genoemd.
Als alles volgens plan loopt, zou de migratie nu in het noorden van de Serengeti moeten zijn, waar de oversteek over de Mara-rivier kan beginnen. Juli en augustus zijn de beste maanden om de wereldberoemde River Crossing te zien vanuit noordelijk Serengeti, hopelijk hebben we geluk!
We ontbijten lekker en nemen afscheid van het vriendelijke personeel, zaterdag zullen we ook weer hier verblijven.
Om half 8 vertrekken we. Eerst rijden we nog twee uur door de Serengeti, dan rijden we even het park af voor een snellere, meer begaanbare route. We komen weer langs leuke dorpjes waar ik me soms net koningin Maxima voel. Iedereen zwaait de hele tijd als we langskomen, vooral de kinderen. Wanneer we even stilstaan om op de kaart te kijken staan er binnen een minuut wel 50 kinderen om onze auto. Eerst zwaaiend, dan kushandjes gevend en hartjes makend met hun handen. Er is een jongetje die aan Dennis geld vraagt, ik denk dat ze wel eens wat krijgen.

Vlak daarna rijden we het noordelijk park van de Serengeti op. We zien hier erg veel giraffen van heel dichtbij. Dan gaan we lunchen en hierna gaat de game drive beginnen. We gaan dus op zoek naar grote kuddes beesten die de rivier gaan oversteken. We zien al snel een enorme groep blauwe gnoes. Ze zijn nog afwachtend op de oversteek en we rijden verder rond. We zien langs en in het water nog erg veel dieren zoals krokodillen en nijlpaarden. Verder is het ook veel wachten.
Op een gegeven moment zien we een andere grote groep gnoes en enkele zebra’s, deze lijken de oversteek te willen gaan maken. Er zijn meerdere jeeps aan het kijken, wel vanaf ruime afstand om de dieren niet in de weg te zitten. We wachten en wachten en wachten. Uiteindelijk hebben ze de oversteek niet gemaakt, maar alsnog, om zoveel dieren bij elkaar te zien. Het waren er zeker wel tussen de 1000 en 2000, zoiets indrukwekkend hebben we hier nog niet gezien. Misschien hebben we morgen meer geluk!
Wanneer er een jeep wegrijdt, vat het gras onder de auto vlam en in no time staat er een enorme oppervlakte in de brand. Verschillende gidsen proberen het vuur te doven met takken maar het vuur verspreidt zich razendsnel. Onze gids is er niet echt van onder de indruk, het gebeurt hier door de droogte wel vaker.
We rijden naar onze lodge, deze staat op het Serengeti park. Helaas is het al bijna donker als we er aankomen. We gaan gauw douchen en gaan dan lekker eten.
We worden weer begeleid naar de tent, deze staan nog verder uit elkaar dan bij de vorige lodge. En er zijn zo ontzettend veel sterren te zien, prachtig!

Geschreven door Familiebouhof.reisverhalen