Bij het ontbijt stonden allerlei belegde stukjes brood, dikke yoghurt en allerlei zoetigheden. Ook kregen we roerei. We troffen er een andere jongere vrouw uit Nijmegen; ze zat er al 3 dagen of zo maar ging vandaag ook weg met de bus. Ze was onderweg gevallen en had een spier verrekt waardoor ze niet meer verder kon lopen. Ze hoopte dat ze kortere etappes kon gaan doen vanaf Pietralunga. Ze wilde wel helemaal naar Rome lopen.

We vertrokken iets na negen uur via een route op maps.me omdat het weer regende. Het eerste stuk zaten we op de route. In Lama hebben we bij een bakker twee dikke volkoren broodjes laten klaarmaken met pecorino, voor de lunch.
We liepen veel op asfalt in het begin. Maps.me stuurde ons via een erg modderige akker naar een bruggetje over water, maar dat ging niet. We gingen aan de andere kant langs de akker weer terug met erge modderige en dus zware schoenen. Via een omweg over de asfaltweg konden we het water oversteken. Toen stuurde maps ons naar het terrein van een boerderij wat ook niet zo handig was. Even later liepen we over een asfaltweg geleidelijk omhoog. Het weer klaarde op en de zon begon te schijnen. Op een gegeven moment was ik wel toe aan een pauze maar er was niks waar je kon zitten, dan maar doorlopen.
We kwamen in een bos met erge modderige paden en vonden een stuk hoger toch een plekje om even te zitten en te eten. Daarna weer verder over "tatti-paden" met grote plassen water. De maps van Els wilde iets anders dan mijn maps. We deden de maps van Els, die van mij wilde terug en omhoog. Toen begon het weer te regenen, poncho weer aan. Ik zocht de refugio op waar we wilden overnachten, die lag op de route waar we aan het eind weer op zouden komen. Alweer wilde mijn maps wat anders dan die van Els, dit keer volgden we de mijne; Els had nog maar één procent batterij op haar telefoon.
We kwamen bij de refugio die ik gemaild had de dag ervoor maar waarop ik geen antwoord had gekregen. Er was niks te beleven, niemand daar. Dan maar doorlopen naar het eindpunt van de route dat vlakbij lag aan de grote weg. Er lag een café waar net een vrouw naar buiten liep. Els vroeg of er een hotel was in de buurt was en ze antwoordde dat zij wel een kamer voor ons had. We gingen eerst in het café bij de open haard zitten met de schoenen uit en we dronken een bier. We waren best moe! Daarna werden we boven naar de kamer gebracht. Het zag er een beetje oud maar toch gezellig uit. Ze had al hout in de kachel voor ons gedaan! We hadden een aparte slaapkamer met twee bedden en de badkamer was wel tamelijk nieuw.

We konden om half 7 eten beneden. We kregen pasta met tomatensaus, salade , brood met kaas en een halve liter wijn. Koffie na konden we niet meer bestellen; de mensen van het café wilden gaan sluiten en naar huis. Later hebben we boven zitten lezen, Els stookte de kachel steeds op.
Ik lag al om 10 uur in bed.

Geschreven door Doro