Frankrijk, Montbrun-les-Bains

Dit verslag een dag later omdat we tijd niet hadden om het op de dag zelf te doen.

We beginnen dit laatste verslag van onze tocht de avond ervoor in Plaisians.
Klaas en Linda zitten dus al in Montbrun en komen morgenochtend alles ophalen en afsluiten.
Het zijn werkelijk schatten! Wat moeten we zonder hen.
Wij nu in een mannenhuishouding afwassen en de tassen pakken.
Tevens alles klaar leggen om netjes voor de dag te komen bovenop de Mont Ventoux.
We zien er naar uit iedereen weer te zien. Nog even met het thuisfront appen en op tijd naar bed.
De weersvooruitzichten zijn niet erg hoopvol. Daar bedoelen we de wind mee.
In Montbrun voorspellen ze windkracht 6. Bovenop de Ventoux zal dat wat heftiger zijn.
Eerst maar eens slapen en in de ochtend contact zoeken met de organisatie “Groot verzet tegen kanker”, en daarna samen de beslissing nemen wat verstandig is?

De volgende morgen om 07.00 uur het bedje uit. Vol goede moed voor wat komen gaat.
Contact van de organisatie dat het verantwoord was de beklimming naar de top door te zetten.
Wat een opluchting,…………………….!
Voor Kees hadden de mannen een klein ontbijtje klaar gezet. (zie foto) 😊
Klaas en Linda waren mooi op tijd om alles in te laden in de Bikkelbus.
Tijdens het inladen kregen we een nieuwsgierige toeschouwer (mister Ed?). De paarden liepen los op het terrein bij het huis.
Het huis weer schoon opgeleverd en lopend naar de weg (700 meter) De fietsschoenen aan, elkaar een knuffel geven voor de laatste rit.
De spanning hing in de lucht. Dat kon je wel voelen.
De eerste 25 km naar Malaucéne door een prachtig stukje Frankrijk.
Op het terras even koffie en tegen 11.00 uur de fiets op voor onze 21 km beklimming van de Mont Ventoux.
De spanning en emotie begon onderaan de voet van de Ventoux al.
Na zo’n 5 km Nederlanders uit Roermond ontmoet die gelezen hadden dat wij eraan kwamen. Toegejuicht door een echtpaar die wij niet kenden. Erg lief!
Het gaf ons koude rillingen. De hele rit naar boven zouden ze op verschillende plekken staan om foto’s en filmpjes te maken.
De vrouw vertelde dat ze zelf ook ziek was. Dat deed ons veel en de tranen stroomde over onze wangen.
Halverwege de beklimming die toch wel behoorlijk stevig was met percentages tussen 7 en 15%, kwamen van boven 4 motorrijders van de Stichting Mont Ventoux ons tegemoet. Ze begeleiden ons naar de top, en boden hulp aan als dat nodig zou zijn. Wat een geweldige organisatie.
Kippenvel gaf ons dit. De wind was inmiddels wel behoorlijk aangewakkerd en flink fris.
Het is dat we warm werden van het klimmen, anders was een jack wel aan te raden.
Fantastische vergezichten op de route van deze kant van de Ventoux. Naar onze mening de mooiste kant.
Steeds verder klommen wij en de huizen en bomen werden steeds kleiner in het dal. Werkelijk prachtig !
Diepe afgronden en de boomgrens kwam in zicht. Drie keer hebben we even stilgestaan om snel wat te eten en te drinken.
Te lang stil staan was lichamelijk koud worden, en dat moesten we voorkomen. Begeleid door de Bikkelbus met Klaas en Linda.
Bij het restaurant 6 km voor de top even stilstaan en hop hop ……… naar boven waar onze vrouwen, kinderen, familie, vrienden en kennissen staan.
We verlangden er naar hen in onze armen te sluiten. We hadden er zin in.
Maar om te zeggen, we fietsen er even naar toe?
De stijging ging al flink in onze benen zitten en alles begon pijn te doen. Wat een berg is dit toch! Geweldig!
2½ km voor de top een bocht om, ……….. en de top was ineens zichtbaar!
Daar stond de witte toren rechtop te pronken, als doel waar we al zolang mee bezig waren.
In onze gedachten en woorden onderweg kwam Frans veel naar boven.
Wat had hij dit toch prachtig gevonden en wat misten we hem toch,……
In een ruime bocht zo’n 2 km voor de top keken we naar boven waar de mensen ons al toeschreeuwden en zwaaiden.
Door de wind was het in flarden een beetje hoorbaar. Dat gaf ons de kracht om verder te gaan.
We spraken af nu met z’n vieren bij elkaar te blijven tot het einde.
Prachtig, en vol goede moed naar boven voor het laatste stuk. Het was een fantastisch gevoel. Overweldigend wat een mensen stonden daar op ons te wachten.

Het moment op de top was even voor ons. Met elkaar in de armen waarbij de emoties los kwamen.
De hele reis was Frans met ons meegegaan. Jaap had was as van hem bij zich en we omarmden hem daar bovenop deze magische berg “De Mont Ventoux”

Het in de armen sluiten en knuffelen van onze partners, omarmen, felicitaties, kussen, mooie woorden, alles kwam voorbij.
Het sterkte ons in waar we mee begonnen, en hebben afgemaakt.
De voorzitter en verschillende bestuursleden van de Stichting waren ook boven om ons te ontvangen.
Zelfs mensen die wij niet kenden zijn naar de top gekomen om ons daar in de armen te sluiten.
Een warme deken zo voelde dat voor ons. Geweldig! Bedankt allemaal.

Snel het warme jack aan en naar beneden. Dat was het gevaarlijkste stuk.
De wind was stevig waardoor je erg op moest letten niet van de berg geduwd te worden. Langzaam aan dus.
Bij het monument 2 km van de top van “Tom Simson” even gestopt. Een bekend en eervol punt op de Ventoux.
Als er geen of weinig wind zou zijn, zouden de snelheden flink oplopen.
70 km was dan geen uitzondering. Nu hield deze wind je zelfs tegen en moest je bijtrappen om snelheid te houden.
Prachtige afdaling gehad en Sault gehaald. De laatste 12 km naar Montbrun lagen voor ons.
Al pratend over wat we allemaal aan gevoelens hebben overgehouden deze dag op weg.
Met nog een stuk Klimmen en afdalen kwamen wij in Montbrun aan.
Het dorpsterras was open en hebben geproost met een lekker biertje.
Het appartement op het park is prima. Schoner dan we gewend waren de afgelopen dagen.
In de avond nog gezellig met de hele groep nagepraat over wat ons op deze reis is overkomen. Een reis om nooit te vergeten!

Dinsdag 3 september om 12.00 uur zijn we met Klasien de kinderen en familie naar de top van de Mont Ventoux gereden.
Bij het kapelletje hebben we kaarsjes gebrand en stilgestaan bij het leven van Frans, ieder op zijn eigen manier.
Een stukje verder omhoog hebben we een gedeelte van de as mogen uitstrooien op de zo geliefde berg van Frans.
Ook wij als 4 bikkels hebben gezamenlijk de as verstrooit die wij onze reis hadden meegenomen van Frans.
As en stof werden meegenomen door de wind. Klasien sprak nog een woordje vooraf. Een emotioneel en gedenkwaardig moment.

Later deze week zullen er ook nog blogs geschreven worden.
Zeker nog een blog over het wandelen en fietsen op donderdag en vrijdag 5 en 6 september als we namens de stichting Mont Ventoux de officiële beklimming doen. Dus meld u niet af en wacht nog even af.

Hieronder een gedicht om het reisblog af te sluiten.

De Kale Berg (een gedicht van Sascha Groen)

vastgebeten in het stuur,
stoppen is geen optie
je tanden klem je op elkaar
‘door tot ik de top zie’

in gedachten zie je hen,
het sleept je er doorheen
zoveel liefde voor dit doel,
jij bent hier niet alleen

van onmacht en verdriet,
naar weerbaarheid en kracht
samen voor de oplossing
waar iedereen op wacht

die laatste bocht móet samen
gedragen door support
waar zweet en tranen vloeien,
de berg verslagen wordt

de strijd is hier zo voelbaar
over alle grenzen heen
gebroken maar gewonnen,
helden, één voor één

Geschreven door Bikkels.op.reis

1 sep 2019Dag 15 , de tweede rustdag in onze villa in Plaisians

7 sep 2019WANDEL EN FIETSDAG 5 EN 6 SEPTEMBER STICHTING MONT VENTOUX

Al 49 reacties bij dit reisverslag

Geweldig wat een prestatie kippenvel van alleen al het lezen van de verhalen
Andries Verhoef 2019-09-03 16:26:39

Fantastisch bikkel jullie hebben jullie doel bereikt ontroerend om te zien en mee te beleven Bedankt, blijf jullie nog even volgend,, chapaue
Anneke 2019-09-03 16:33:16

wat een verhalen met een traan en kippenvel dit gelezen, echte bikkels zijn jullie, soms geen woorden als ik dit las
Wil Verhoef 2019-09-03 16:36:01

Pfff wat een emotioneel verslag.😭😭 mooi al die verhalen! En wat bijzonder dat jullie de as van Frans daar verstrooid hebben. Wat een emotionele rollercoaster zal dat zijn geweest. Schitterend.🤗
Jeanny 2019-09-03 16:36:25

Echt een zeer ontroerend stuk ,het geheel heeft me echt aangegrepen, maar wat een kolossale onderneming, wat een prachtige foto, s kortom, heele grote complimenten voor jullie allemaal, blijf jullie ook nog volgen hoor...
Wim Kuijpers 2019-09-03 16:38:15

Kanjers zijn jullie.👍👍👍👍
Rob Barewijk 2019-09-03 16:43:55

Zo indrukwekkend en ontroerend. Dank je wel dat jullie dit gedeeld hebben.Kanjers veel respect.
Ali 2019-09-03 16:49:48

Hier kun je allen maar met diep respect heel stil van worden!! SUPER!!
Elly 2019-09-03 16:53:58

Wauw wat een geweldige prestatie. En logisch een emotionele afsluiting. De tranen stonden mij ook in de ogen. Zo mooi dat jullie dit met elkaar hebben gedaan. Een hele diepe buiging voor jullie.
Imelda Plemper 2019-09-03 16:54:56

Wat een prestatie in één woord GEWELDIG!!!👍👍 TOP BIKKELS
Elly 2019-09-03 17:03:03

Wat een fantastische prestatie. Fijn om jullie belevenissen te volgen.
Willy 2019-09-03 17:14:50

B U I T E N G E W O O N B I K K E L S DOUZE POINTS VOOR DEZE PRESTATIE EN DOEL.
Jan en Geri Rabs 2019-09-03 17:28:01

Geen 10 punten maar 100 punten voor deze fantastische prestatie en het doorzettingsvermogen. Niet alleen voor de fietsers maar zeker ook voor de verzorgers. Gefeliciteerd en sterkte bij de herdenking aan Frans
Rob van Meer 2019-09-03 17:42:46

Met in gedachten de recent aan kanker overleden Waterlander Ad Schuijt, heb ik met groot respect en bewondering jullie geweldige prestaties gevolgd! Het laatste verslag maakt ook bij mij emoties los. Petje af mannen!
Jan van Herwaarden 2019-09-03 17:46:31

Jullie hebben het gedaan. Wat mooi om Frans zo te gedenken. Jullie zijn geweldige toppers. Emotioneel om dit te lezen en een mooi gedicht. Dat is waar het in het leven om gaat. En nu ook genieten. Pluk de dag. 5 en 6 september allemaal succes. Bedankt voor het lezen van jullie reisverhalen.
Marchien 2019-09-03 17:52:21

Wat een geweldige prestatie! Respect! Een trip met emoties onderweg naar een fraaie opbrengst voor de strijd tegen deze nog steeds niet te overwinnen ziekte.
Jacques Zweemer 2019-09-03 18:01:23

Voor ik dit schrijf ook even mijn tranen drogen, wat emotioneel ! GEFELICITEERD BIKKELS. Een prestatie die een ieder ontroerd. Geniet niet van de komende dagen dat jullie nog daar verblijven.
Nico 2019-09-03 18:24:50

Sorry, er staat een fout in mijn reactie, het moet zijn geniet de komende dagen dat dat jullie daar nog zijn.
Nico 2019-09-03 18:28:05

Wat mooi om zo een goede vriend te gedenken. Gefeliciteerd dat het jullie is gelukt.
Gerit Ullersma 2019-09-03 18:34:34

Respect voor jullie prestatie. Bedankt voor de mooie verhalen, het verslag van vandaag met tranen gelezen. Daarvoor een knuffel voor jullie
Annie 2019-09-03 18:45:06

Wat een prachtig verhaal is het geworden! Kippenvel en tranen in mijn ogen bij het lezen er van. Ik heb het al eerder gezegd, maar wat zijn jullie enorme BIKKELS!!! Echt TOP! Een prachtige herinnering aan Frans. Hij kijkt vast en zeker van boven mee en is ontzettend trots op jullie allemaal! Ik blijf nog lekker hangen in deze blog, wachtend op wat komen gaat donderdag en vrijdag, waar onder andere Marijke, Willem, Theo en Rommy en nog vele anderen zullen gaan wandelen, allemaal voor dat ene goed doel: Het grote verzet tegen Kanker! Ik maak een diepe buiging, RESPECT voor jullie allemaal!
Astrid 2019-09-03 18:51:42

Chapeau👏🏼👏🏼 Kippenvel....!
Nancy 2019-09-03 18:54:28

Wat een prachtige blog. Ik voel de saamhorigheid en emotie hier. Wat een mooie prestatie mannen. Diepe buiging.
Anja de Vries 2019-09-03 19:05:22

Respect voor jullie prestatie ! Wat een prachtig verhaal. Vrienden voor het leven 😊 ik heb jullie avontuur met veel plezier gevolgd en zal het missen om niet meer elke dag van jullie stukjes en foto’s te kunnen genieten. Een reis met een lach en een traan.....Toppers 👍
Wiebe 2019-09-03 19:19:43

Wat een prestatie. In één woord KLASSE! Ook een prachtig verslag! Een geweldig onthaal op de Mont Ventoux! Jullie hebben het verdiend!!🎉🎉 Ook veel respect voor Klaas en Linda!!🎉🎉
Ali Boerhout -Struik 2019-09-03 19:26:49

Wat een BIKKELS zijn jullie! Fantastisch hoe jullie deze tocht hebben volbracht en hoe jullie met zijn allen Frans hebben herdacht en zijn leven gevierd! Met tranen in mijn ogen deze blog gelezen, maar ook met veel plezier! Ik blijf jullie volgen!
Aja Arnou 2019-09-03 19:40:32

Lieve bikkels tranen stromen over mijn gezicht. Prachtig en zo emotioneel..... wat een ongelofelijke prestatie hebben jullie geleverd Samen met Frans 💜💜
Gina 2019-09-03 19:45:24

Wat prachtig! Super gedaan! Zo mooi!
Anja 2019-09-03 20:19:18

Super mooi blog, prachtig gedicht en top gedaan! Wij zijn heel trots op jullie!
Irma, Quinten en Wessel 2019-09-03 20:37:47

Jullie zijn er!!! En herenigd met geliefden!! Voor de wandelaars en de fietsers: Succes en geniet donderdag en vrijdag!!!
Martha 2019-09-03 20:44:00

Nou....daar word je wel heel stil van. Diepe...diepe buiging . Xx
Bea 2019-09-03 21:03:53

Wat een mooie verslagen! Ontroerend ook. Vandaag per auto de Mont Ventoux verkent, donderdag loopt mijn dochter hard de berg op… Wat een berg! Iedereen die deze berg opwandelt, op rent of op fiets: wat een respect heb ik voor jullie!!!!
Gon 2019-09-03 21:21:30

Ontroerend. Kippenvel. Volharding. Klasse. Frans in gedachten en daarbij alle mensen die we kennen die aan kanker overleden zijn, er nu de strijd mee aangaan en degenen die na deze rotziekte een nieuwe kans gekregen hebben om alles uit het leven te mogen halen. Daarom is het belangrijk dat er zoveel mogelijk onderzoek gedaan kan worden om de overlevingskansen en kwaliteit van leven te verhogen. Dank....
Gerard en Munda 2019-09-03 21:58:14

Wat een super prestatie. Klasse gedaan mannen. Nu uitrusten en genieten van elkaar. Meer dan verdiend.
Jurjen 2019-09-03 22:10:28

Super gedaan, groot respect!
Tjitske Verschoor 2019-09-03 22:35:38

De tranen stromen over mn wangen bij het lezen van dit mooie en emotionele verslag😥 Lieve Bikkels, heb geen woorden bijna wat jullie hebben gepresenteerd. In 1 woord geweldig en diep respect. Wat mooi en warm hoe Frans bij jullie was en hij op zijn mooie berg zweeft nu. Kippenvel en tranen.....prachtig. Klasien en kinderen, familie wat mooi dat jullie dit zo hebben kunnen delen met elkaar en een mooie herinnering achter hebben gelaten laten op Frans zijn berg. Dikke knuffel van ons voor jullie allemaal. 💋💋💋💋💋💋💋 Kees en Henny
Henny Nieuwhof 2019-09-03 22:42:33

Alles wat geschreven kan worden is hierboven geschreven. Prachtige woorden voor een geweldige prestatie, die behalve een enorm bedrag ook veel mensen bij elkaar heeft gebracht. Mooier en sportiever kan het niet. Allemaal heel veel succes en op afstand leven heel veel mensen met jullie mee, ook wij!!
Wim en Elske 2019-09-03 22:58:12

Grote bewondering voor jullie - Blij dat het zo goed is gegaan - Heel boeiend dat ik het gebeuren kon lezen en de foto's zien. Bedankt beste mensen.
Paul Stoffels 2019-09-03 23:09:07

Wat een emotionele tocht en wàt een prestatie. Ik heb het laatste verslag met tranen over mijn wangen gelezen. Dank jullie wel dat we dit hebben mogen meebeleven. Alle respect voor jullie BIKKELS. Nog fijne dagen en een goede terugreis. 🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♂️🚴🏻‍♂️💖🍾🥂💖
Marja de Haan 2019-09-04 06:35:36

Met zo veel gevoel geschreven, bedankt Heren.
Ank 2019-09-04 08:52:46

Wat een aangrijpend verslag en wat mooi dat jullie Frans zo herdacht hebben. Jullie hebben een topprestatie geleverd. Ook wij zijn super trots op jullie.
Hans en Nel 2019-09-04 09:41:01

Een avontuur met een onvoorstelbare wilskracht volbracht. Gedachten en herinneringen aan jullie bikkel Frans gedragen in jullie hart. Welke woorden ik ook gebruik, ze kunnen eigenlijk nooit écht mijn gevoel over jullie prestatie de juiste invulling geven. Jullie geven de mensen die te maken hebben met kanker een houvast en hoop, en de nabestaanden een gevoel dat men niet alléén staat. De wilskracht die jullie uitstralen zou een leidraad moeten zijn voor díe mensen en instanties welke directe invloed kúnnen hebben op het tot staan brengen en/of behandelen van deze ziekte. Grote dank, diep respect en een diepe buiging voor team Bikkels!!
Willem 2019-09-04 14:34:34

Gefeliciteerd met deze geweldige prestatie. Woorden schieten tekort. Verder nog succes gewenst voor een ieder die de komende dagen fietsend of wandelend nogmaals de berg opgaan.Hopelijk ontmoeten we elkaar weer in het inloophuis en horen we jullie belevenissen nogmaals.
sipke de jong 2019-09-04 14:49:04

Petje af is te zwak voor deze doorzetters, deze echte bikkels hebben het volbracht. Wat een wilskracht en power in deze jongens! We zijn echt onder de indruk van deze bewonderenswaardige prestatie.
Klazien Schaak en Simon Kuin 2019-09-04 16:08:36

Zeer emotioneel. Je voelt het tot in je ziel. en mooi dan toch.... het is volbracht!!! gelukkig dat er geen één viel:)
magda 2019-09-04 19:12:04

Geweldige prestatie we hebben GROOT respect voor jullie.👍
Harm en Etty 2019-09-05 14:24:43

❤
Henk & Eline 2019-09-05 17:57:25

Hallo Bikkels. Deze naam mogen jullie met respect dragen.Het was voor mij en Nol heel mooi om jullie naar de top te mogen begeleiden en te omhelzen op de Mount-Ventoux. Vandaag was het mijn beurt om de kale berg te beklimmen. Nu stonden jullie daar met familie om mij omhoog te klappen.Dank je dat wij jullie hebben mogen leren kennen. Bikkels Bikkels 😘😘😘😘❤
Tes aan José Capel en Nol Geurts. 2019-09-05 21:20:21

Prachtig en respectvol reisverslag van jullie en in gedachten Frans die de lange reis met jullie mee is gegaan . Een teken van een innige vriendschap. Vindt het een geweldige prestatie die jullie met elkaar geleverd hebben. 👍🏻👍🏻👍🏻👍🏻Liesbeth.
Liesbeth 2019-09-08 23:22:13