Het is 18:00 en we hebben er een dagje jungletrekking op zitten. Ik luister naar de rivier met flinke stroming, de krekels om me heen, maar ook de stilte. Ik zie steile hellingen met heeeeel veel groen, en, onze slaapplekken; de bamboe hutjes met zwarte zeilen. Er is geen afval hier, in tegenstelling tot op de Rinjani. Dit is de natuur op z'n best.
Ik voel me moe van de dag, denk dat me wallen weer een paar cm zijn gegroeid. Het valt met m'n benen nog wel mee maar m'n hoofd is moe. Je drinkt sowieso te weinig hier en het is constant warm terwijl je inspanningen levert.

Na een kwartier spotten we al de eerste urang Utangs, betekent letterlijk "man van de jungle". Wat gaaf zijn ze!! De meesten zijn niet gevaarlijk, deze eersten ook niet, semi wild zijn ze wat betekent dat ze naar mensen toe durven te komen. De echte wilde, die we ook hebben gezien, doen dat niet.
Onze guides geven aan dat ze de Urangutangs herkennen net als gezichten van mensen. Sinar is de expert en weet heel goed wat de geluiden zijn, welke bladeren wat zijn etc. Zo was er een blad die je kan gebruiken als veil en een die dient als een tandenborstel. Ook staan hier allemaal bomen met fruit; avocado, ananas, mango, meloen, en veel typische lokale fruitsoorten, het groeit hier allemaal gewoon voor je neus. Gister had de taxi-chauffeur trouwrns ook nog snake fruit gekocht (drive by), wat heel apart zoet smaakte, en een structuur had als een beurse appel. Het zag eruit als een kastanje. Was erg lekker!

Naast Urangutangs hebben we nog een slang gezien. Sinar maakte de grap dat het een stuk plastic was die die de avond ervoor daar had opgehangen. Naïef dat we waren geloofden we hem eerst.. Want we zagen de slang nog niet eens. Je moet daar echt een oog voor ontwikkelen denk ik, want de meeste beesten hebben schutkleuren.
In tegenstelling tot de Rinjani was dit niet wandelen met terror tempo, maar vaak rustig om je heen kijken. Wel waren er stukken die nog steiler waren en was het minstens zo warm. Zweten geblazen dus.

Mina en Suma waren de gevaarlijke Urangutangs.. Telkens als ze op ons af kwamen was het even chaos want we moesten snel achteruit. De guides gaven ze dan wat te eten. Mina staat ook bekend in veel informatieboekjes blijkbaar! Hebben we haar toch even gezien met jong! Mina is zo'n 35 jaar oud en het jong 2 jaar. Suma kwam ineens op ons pad waardoor wij off road werden gestuurd terwijl de guides haar afleidde met eten.

Frank spotte nog een schildpad van zo'n 25 cm lang. Verder zagen we nog veel kleine beesten, vlinders, termietennesten en vooral ook veel mieren, en grote mieren!!! Overal!

De aapjes vond ik het leukst. We hebben 3 verschillende soorten gezien. Apes zijn trouwens zonder staart en monkeys met. De apen met witte handen en wit gezicht (gibbon?) waren suuuuper snel en sprongen heel ver. Ze kwamen ook niet bij ons in de buurt. Wel maakten ze een geluid die je al van verre kon horen. Leuke beessies!

Momenteel komen er allemaal locals langs in de rivier in tubs met gevangen vis van de dag die ze naar de stadjes brengen. Die route gaan we morgen ook pakken jeeeeeejjj.

Het leven lijkt hier makkelijker dan op lombok. In ieder geval voor wat we tot nu toe hebben gezien. Er groeit hier veeel meer. Meer fruit en groenten. We krijgen met de lunch ook al een stuk meer eten dan bij de Rinjani, en fruit in overvloed.

er zijn zelfs een paar dikke/stevige mensen. Op lombok waren ze veel meer mager en toch wat meer gesloten. Hier roepen ze alsmaar helloooo en zwaaien altijd. Ook grappig is dat veel meer mensen een woordje Nederlands kunnen, of in ieder geval Engels. Je merkt al dat we het nog veel over de Rinjani hebben, wat een tocht was dat ook!! Nog steeds ongelofelijk.

Oja gister is het vinden van de bat cave helaas mislukt.

Geschreven door Annajulia.op.reis